บอกตรงๆสะใจมากที่นางเจอแบบนั้นในชาติที่แล้ว สมควรโดน ทำไว้เยอะ)
ขอต้อนรับการเปิดตัวของ...ยัยซูเอ๋อหวง ....ด้วย...
แต่เหตุใดเมื่อวันเวลาผ่านพ้นไป ท่าทีโอนอ่อนผ่อนตามของนางกลับไปขัดลูกกะตาท่านโหวเสียได้
สกุลเฉียวจะล่มสลาย สกุลเว่ยรวมแผ่นดินเป็นหนึ่ง พี่สาวถูกบีบให้ต้องฆ่าตัวตาย นางต้องตายอย่างไร้แผ่นดินกลบฝัง!
เสี่ยวเฉียวเพียงมุ่งหวังที่จะเปลี่ยนแปลงการล่มสลายของสกุลเฉียว แม้แต่ตนเองต้องแต่งเข้าสกุลเว่ยที่จงเกลียดสกุลเฉียวแทนพี่สาวนางก็ไม่หวาดหวั่นแต่อย่างใด ยังโชคดีที่นอกจากความเหินห่างเย็นชาที่เว่ยเซ่าแสดงออกแล้ว ยามอยู่บนเตียงก็เป็นเช่นน้ำบ่อไม่ยุ่งกับน้ำคลอง แม้มารดาเขาจะเกลียดหน้านางเพียงใดก็ไม่เป็นไร อย่างน้อยในจวนสกุลเว่ยนางก็ยังได้รับเมตตาจากท่านย่าของเขา
แม้ชื่อตัวละครจะเยอะจะแยะชวนงง เฉพาะพระเอกก็มีหลายชื่อมากกก แต่ก็ไม่เหลือบ่ากว่าแรงจนเกินไป~อ่านได้!
แม้แต่ตนเองต้องแต่งเข้าสกุลเว่ยที่จงเกลียดสกุลเฉียวแทนพี่สาวนางก็ไม่หวาดหวั่นแต่อย่างใด
แต่ปมและทิฐิในใจยังยั้งให้ต้องเก๊กนิ่งเก็บกดไว้ อีกทั้งเป็นแม่ทัพใหญ่ วันๆถ้าไม่ไปรบไกลๆก็งานเยอะมากกก เวลาเจอเมียมีน้อยนิด ติดนู่นติดนี่มีคนมาเรียกตลอด เลย ยังแสดงศักยภาพความหื่นได้ไม่เต็มที่ ~เล่มนี้ได้โชว์พาวในด้านการรบที่เก่งกาจ ห้าวหาญ ก็หวังว่าเล่มหน้าจะแสดงศักยภาพความเป็นสามีที่ดีได้มากขึ้นและชวนกรี๊ดมากกว่านี้นะ #พร้อมรอชม
ข้านี่เเหละองค์หญิงสาม (พากย์อังกฤษ)
ปล. เราชอบปกเก่ามากกว่าปกใหม่ซะอีก มันเข้ากับเนื้อเรื่องแต่ละเล่มมากกว่าอ่ะ
แม้แต่ยามที่เขาเอ่ยปากว่าจะรับอนุตามบัญชาท่านแม่ เพียงแค่นางเห็นดีเห็นงามกับเขาเท่านั้น
เสี่ยวเฉียวและเว่ยเซ่าก็ค่อยๆ ถูกสติปัญญา กลยุทธ์แผนการและแนวคิดที่เปิดกว้างดึงดูดซึ่งกันและกัน เมื่อรู้สึกตัว น้ำก็กร่อนหินจนหัวใจผูกพันกันไปเสียแล้ว ทั้งสองคนใช้ความรู้ใจฉันสามีภรรยาขจัดความขัดแย้งระหว่างตระกูล ทั้งยังร่วมมือกันคืนสันติภาพและความสงบสุขให้แก่อาณาประชาราษฎร์อีกด้วย
ความรักในตำนานของหลี่หลานตี๋และหวังอันอวี่แห่งยุคราชวงศ์ชิง
ส่วนนางเอก คือ ชอบมาก ฉลาด click here แต่ไม่ถึงขั้น แมรี่ซู ที่แบบเว่อร์วังอะไร ซึ่งนางเอก วางตัวได้ดีมาก กำลังพอเหมาะ ภายหลังก็ช่วยรักษาปมให้พระเอกไปด้วย